دانلود مقالات ISI درباره استخوان درمانی، استئوپاتی + ترجمه فارسی

استخوان درمانی یا استئوپاتی Osteopathy یک روش پزشکی جایگزین آمریکایی است که در سده نوزدهم به وجود آمده است. این شیوه درمان هنوز در بین مردم شناخته شده نیست و به نسبت دیگر طب ها، طرفدار کمتری را دارد. روش کار این طب، دستکاری کردن بدن به ویژه ستون فقرات است، حتی زمانی که بیماری ربطی به ستون فقرات نداشته باشد. استئوپاتی درمانی در سال ۱۸۷۴ برای اولین بار توسط یک پزشک و جراح به نام اندرو تیلوراستیل که سه فرزند خود را بر اثر مننژیت ستون فقرات از دست داده و از پزشکی رایج ناامید شده بود، معرفی شد. استئوپاتی بر گرفته از دو واژه یونانیOsteo به معنی استخوان وpathos به معنی رنج از بیماری، شکل گرفت. روش اوستئوپاتی درمانی، در سطح دستکاری کردن، می کوشد عاملی را که باعث پیدایش مشکل شده است اصلاح و طبیعی کند. اگر منطقه گرفتار آن عوارض نزدیک به ریشه عصبی یا شریان خونی در ستون فقرات باشد، اصلاح کردن وضعیت مهره ها و مفاصل و آزاد کردن بافت های ارتباطی از زیر فشار، می تواند به جریان خون امکان دهد که نه تنها به اندام های آن منطقه از بدن بلکه به رشته های عصبی اندام های دور دست نیز بهتر برسد. به این طریق است که اوستئوپاتی درمانی می تواند نتایج خوبی در اعضایی از بدن که دور از منطقه ظهور علائم درد و بیماری هستند تولید کند. گرچه روش استئوپاتی برای درمان کل بدن بکار می‌رود، ولی شواهد نشان می دهد که در درمان دردهای کمر و گردن، سردرد، مشکلات زانو و صدمات مفاصل تاثیر بهتری را بدنبال داشته است. بیشتر تکنیک های استئوپاتی، بدن را به آرامش رسانده، درد و استرس را کاهش داده و باعث تحریک رشته‌های عصبی می‌شوند و گردش خون را افزایش می دهند. این روش، همچنین در پزشکی ورزش نیز نتایج خوبی را به همراه داشته است. مشکل روش اوستئوپتی درمانی این است که نمی توان آن را به طریق آزمایش های کلینیکی ثابت کرد. در آزمایش های کلینیکی دو گروه مردمی که یک بیماری یکسان دارند را انتخاب می کنند و به یک گروه دارویی کشف شده برای آن بیماری می دهند. این آزمایش را با اوستئوپتی نمی توان کرد زیرا نمی توان تظاهر به دستکاری بدن بیمار کرد.