دانلود مقالات ISI درباره مواد اکسید + ترجمه فارسی

مواد اکسید (به انگلیسیOxide materials) موادی هستند که در واکنش با مواد دیگر، از آنها الکترون می گیرند و خود احیا می شوند یعنی الکترون جذب می کنند. ماده‌ای است که می‌تواند مواد دیگر را اکسید کرده و خود به خود کاهش یابد. اکسیدان‌ها می توانند الکترون‌ها را در حالی جذب کنند که عامل کاهش‌دهنده آن‌ها را رها می‌کند. اکسیدان‌ها به همین دلیل به عنوان اتم پذیرنده نیز نامیده می‌شوند. اکسیژن یکی از اصلی‌ترین‌های عامل‌های اکسنده شناخته می‌شود. اکسنده ها مواد جامد یا مایعی هستند که آماده دریافت اکسیژن خالص یا دیگر مواد اکسنده مانند بروم، کلریا فلوئور می باشند. آنها همچنین شامل موادی هستند که با اکسنده های قابل اشتعال ( سوختنی ) واکنش شیمیایی می دهند. بدین معنا که اکسیژن با دیگر مواد تشکیل ترکیب شیمیایی داده و در نتیجه شانس ایجادیک حریق یا انفجاررا افزایش می دهد. این واکنش ممکن است به طور خودبخود دردمای اتاق یا گرمایکم اتفاق بیفتد. مایعات و جامدات اکسید کننده می توانند حریق شدید و انفجار خطرناک را ایجاد نمایند. با توجه به چگونگی نسبت دادن اعداد اکسایش، واضح است که نه عمل اکسایش و نه عمل کاهش بتنهایی انجام پذیر نیستند. چون یک ماده نمی‌تواند کاهیده شود مگر آن که هم‌زمان ماده ای دیگر، اکسید گردد، ماده کاهیده شده، سبب اکسایش است و لذا عامل اکسنده نامیده می‌شود و ماده‌ای که خود اکسید می‌شود، عامل کاهنده می‌نامیم. مونوکسید نیتروژن و یا اکسید نیتریک (NO) گازی است که به طور طبیعی در بدن در طی واکنشهای شیمیایی تولید می‌شود. وجود این گاز برای سلامتی ما ضروری است. این ترکیب شیمیایی نقش مهمی در فرایندهای مختلف متابولیک در حال وقوع در بدن بازی می‌کند. و به عنوان یک انتقال دهنده عصبی در بدن انسان عمل می‌کند. در این صورت، راه‌های مصرف و تأمین آن چه می‌باشند؟ خوب بایستی گفت که سه راه وجود داشته که از طریق آنها می‌توانید این کار را انجام دهید. شما می‌توانید این گاز را استنشاق کرده، مکملهای آن را مصرف نمایید و یا مواد غذایی حاوی اکسید نیتریک مصرف کنید. از نگاه تاریخی، یک عامل اکسنده -همراه با اکسیژن- ماده‌ای است که می‌تواند اکسیژن را آزاد کند (انتقال دهد). این‌طور به نظر می‌آید که اکسیژن در هر احتراق به خودی خود - همانند فلوئور، کلر و غیره - الکترون‌های مادهٔ اکسیدشده را دریافت می‌کند از این‌رو از تعریف امروزی آن به عنوان پذیرنده الکترون به کار گرفته می‌شود. اکسیداسیون واکنشی شیمیایی است که در آن یک اتم، یون یا مولکول، الکترون(هایش) را از دست بدهد.