دانلود مقالات ISI درباره آدنوکارسینومای داکتال پانکراس + ترجمه فارسی

آدنوکاریسینوم داکتال پانکراس یا سرطان لوزالمعده یا سرطان پانکراس (PDAC) شایع ترین بدخیمی های پانکراس است. PDAC یک بدخیمی تهاجمی و دشوار برای درمان است. حذف کامل جراحی تومور تنها شانس درمان است، با این وجود 80-90٪ بیماران مبتلا به بیماری در زمان ارائه بالینی غیرقابل درمان هستند. علیرغم پیشرفت دانش بیولوژی تومور PDAC، بهبود تشخیص و مدیریت و افزایش مراکز تخصصی مراقبت از بیماران مبتلا به PDAC، پیش آگهی این بیماری به طور چشمگیری ضعیف است. سرطان پانکراس با پیش آگهی بد در بین مردم شناخته شده است و تنها درمان صد در صد آن جراحی می باشد ولی متاسفانه به دلیل بروز دیررس علایم و مراجعه دیر بیمار معمولا فقط بیست درصد از بیماران در هنگام مراجعه قابل درمان بروش جراحی می باشند. سرطان پانکراس به ندرت در سنین پایین‌تر از ۴۰ سالگی رخ می‌دهد و بیش از نیمی از موارد آدروکارسینوم پانکراس افراد بالای ۷۰ سال هستند. عوامل خطر سرطان پانکراس شامل این موارد می‌شوند: استعمال دخانیات، مرض چاقی، دیابت و شرایط ژنتیکی خاص و نادر. حدود %۲۵ درصد موارد این بیماری به خاطر سیگار کشیدن است و ۵–۱۰٪ ناشی از ژن‌های به ارث رسیده هستند. سرطان پانکراس معمولاً به کمک ترکیبی از این روش‌ها تشخیص داده می‌شود: تصویربرداری پزشکی مانند فراصوت یا توموگرافی کامپیوتری، آزمایش خون، و آزمایش نمونه‌های بافت. این بیماری به چند مرحله تقسیم می‌شود، از مرحلهٔ اولیه (مرحلهٔ تا مرحلهٔ آخر (مرحلهٔ ۵). غربالگری جمعیت عمومی مؤثر تشخیص داده نشده‌است.