دانلود مقالات ISI درباره دی اکسید گوگرد + ترجمه فارسی

دی اکسید گوگرد (به انگلیسی: Sulfur dioxide) گازی است بی رنگ و غیر قابل انفجار که بویی خفه کننده دارد و تقریبا دو برابر هوا وزن دارد و یکی از آلاینده های هوا محسوب می شود و همچنین تخمین زده می شود که به طور متوسط 2 تا 4 روز در هوا باقی بماند. بیش از 80 درصد اکسیدهای گوگرد به دست بشر در جریان احتراق سوخت های فسیلی از منابع ثابت آلوده کننده، تولید می شود. از این مقدار سهم نیروگاه های تولید برق 85 درصد و سهم خودروها تنها 2 درصد است. پالایشگاه های نفت، صنایع مس، کاغذ سازی و کارخانه های سیمان نیز از جمله منابع غیر احتراقی تولید اکسیدهای گوگرد به شمار می روند. اثرات نارسایی های تنفسی کاهش سیستم دفاعی ریه ها تشدید بیماریهای قلبی و ریوی تخریب محصولات، گیاهان و برگ درختان یکی از عوامل باران های اسیدی از نقطه نظر ساختاری SO2 یک هیبرید روزنانسی است و ساختاری روزنانسی آن به صورت زیر است که ساختار هیبرید روزنانسی خواص هر پنج ساختار روزنانسی را دارد. گوگرد دی اکسید نسبتا در آب حل می‌شود و محلول سولفورواسید (H2SO3) تولید می‌کند ‌این اسید چندان پایدار نیست و نمی‌توان آنرا بصورت خالص جدا کرد احتمالا مولکولهای H2SO2 و SO2 در محلول به حالت تعادل وجود دارند. مولکول SO2 قطبی است و همین علت گوگرد دیوکسید رامی‌توان به سهولت مایع کرد. این گاز تحت فشار 1atm در 10- درجه سانتیگراد (نقطه جوش) و در فشار 3atm در 20 درجه سانتیگراد مایع می‌شود. با توجه به ‌این خاصیت است که SO2 به عنوان ماده سرد کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. بخارات دی اکسید گوگرد باعث آسیب به گلو، غشاء مخاطی و بخش بالایی دستگاه تنفسی می شود. تماس کوتاه مدت با غلظت ١ ppm آسیب برگشت پذیر به ریه وارد می آورد. غلظت٥ ppm باعث انقباض لوله های برانشی شده و غلظت بالاتر از این مقدار باعث تورم و آسیب دائم به ریه و در نهایت مرگ می شود. علائم تورم ریه مانند سرفه و تنگی نفس ممکن است برای چند ساعت تا چند روز به تعویق بیفتد. برخی از سوختهای فسیلی مانند زغال سنگ و مواد نفتی سنگین (نفت کوره و گازوییل) حاوی مقادیر زیادی گوگرد می باشند که این گوگرد در اثر احتراق به شکل گاز دی اکسید گوگرد در فضا پخش می شود. خودروهای دیزلی با وجود سهم اندک در ترافیک عامل انتشار تقریبا تمامی دی اکسید گوگرد از منابع متحرک می باشند. دی اکسید گوگرد معمولا در اتمسفر تبدیل به تری اکسید گوگرد و تری اکسید گوگرد تبدیل به اسید سولفوریک می شود. اکسیدهای گوگرد در صورتیکه در هوایی قرار نگیرند که ذرات معلق در آن وجود داشته باشند و رطوبت نسبی نیز نسبتا بالا باشد شدیدترین اثر نامطلوب را بر آلوده نمودن محیط زیست خواهند داشت.