دانلود مقالات ISI درباره منطقه هواده، منطقه تهویه، منطقه اشباع نشده + ترجمه فارسی

منطقه هواده Vadose zone که زون تهویه و منطقه اشباع نشده نیز نامیده می شود، منطقه ای است که بالای سطح ایستابی قرار دارد. در این منطقه بخشی از حفره های سنگ با آب و بخشی دیگر با هوا پر شده است. آب در منطقه هواده دارای خاصیت مویینگی است. سطح ایستابی نشان دهنده مرز میان منطقه هواده و منطقه آب اشباع است. منطقه تهویه را می توان به سه منطقه کوچکتر تقسیم کرد: 1- منطقه آب خاک: این منطقه در مجاورت سطح زمین قرار گرفته و در برگیرنده ریشه گیاهان است و آب لازم برای گیاهان را تأمین می کند. قسمتی از آبی را که وارد این منطقه می شود به وسیله گیاهان مصرف می گردد، بخشی بر اثر تبخیر به اتسفر باز می گردد و بقیه از آن عبور می کند و به قسمت های پایین تر می رود. آب های موجود در منطقه آب خاک را به 3 گروه می‌توان تقسیم کرد: الف- آب هیگروسکوپی: رطوبتی است که مستقیما از هوا جذب می‌شود و ورقه نازکی بر روی ذرات خاک تشکیل می‌دهد. این رطوبت فرورفتگیها و شیارهای میکروسکوپی ذرات را پر می‌کند. چون نیروی چسبندگی هیگروسکوپی به ذرات خیلی زیاد است، نمی‌تواند مورد استفاده گیاهان قرار گیرد. ب- آب موئین: بصورت ورقه‌های نازک ممتدی ذرات خاک را احاطه می‌کند. این آبها بر اثر خاصیت کشش سطحی نگهداشته می‌شوند و توسط نیروی موئین حرکت می‌نمایند. آب موئین می‌تواند مورد استفاده گیاهان واقع شود. آب ثقلی: آبی است که تحت اثر نیروی گرانشی از میان منافذ سنگ و خاک به حرکت در می‌آید. 2- منطقه میانی: در زیر منطقه آب خاک قرار گرفته و آب در آن به علت جاذبه مولکولی به صورت معلق است، مگر زمانی که آب باران یا آبهای نفوذی دیگر به آن می رسد، که در این صورت آب اضافی به طرف پایین حرکت می کند. 3- منطقه موئینه: در مجاورت و بلافاصله در روی سطح آب زیرزمینی قرار دارد. در این محل آبهای زیرزمینی به علت خاصیت موئینگی از مجاری نازک موجود در سنگ ها یا رسوبات به طرف بالا کشیده می شوند.