Emergy-based evaluation and improvement for sustainable manufacturing systems considering resource efficiency and environment performance

تولید پایدار، به عنوان منابع کارآمد، سازگار با محیط زیست و تولید رضایت مشتری محسوب می شود، نیروی محرک اصلی توسعه پایدار است. با افزایش تقاضا برای جدا شدن منابع و توسعه اقتصادی جهانی، تسریع در تولید پایدار تبدیل به یک استراتژی مهم شده است. بنابراین، یک روش جدید مبتنی بر نظریه جدید به منظور ارزیابی جامع و بهبود سیستم های تولید ارائه شده است. اولا، رانندگان و چالش ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند و مرز و مفهوم سیستم های تولید تعریف می شوند. سپس یک مدل محاسبه مبتنی بر ظهور انرژی، مواد، خدمات و زباله با توجه به تنوع و بعد ورود و خروجی سیستم های تولید ارائه می شود. این مدل مکانیسم انتقال، ترکیب و تبدیل ظهور سیستم های تولید را بیان می کند. علاوه بر این، بعضی از شاخص های سیستم شامل شاخص های عملکردی جدید، شاخص های ساختاری جدید، شاخص های ظاهری سازگار با محیط زیست و شاخص های پایداری سیستم های تولید هستند. پیوند درونی بین مزایای اقتصادی، محیطی و اجتماعی سیستم های تولیدی از طریق این شاخص ها نشان داده شده است. بر این اساس، یک کارت ارزیابی بهبود یافته برای دستیابی به کیفیت عالی، راندمان بالا، کاهش انرژی، صرفه جویی در منابع و حفاظت از محیط زیست از سیستم های تولید است. در نهایت، یک مطالعه موردی امکان کاربرد روش پیشنهادی را نشان می دهد و نتایج نشان می دهد که روش پیشنهادی پشتیبانی نظری را برای ارزیابی و بهبود پایداری سیستم های تولید برای هماهنگ کردن منابع و توسعه صنعت تولید فراهم می کند.