The potential of label-free nonlinear optical molecular microscopy to non-invasively characterize the viability of engineered human tissue constructs

تصویربرداری مولکولی غیرخطی و روشهای کمی تحلیلی به منظور غیرمستقیم ارزیابی قابلیت سازگاری بافت های ساخته شده از سلول های اولیه انسان ایجاد شده است. اندازه گیری نوری بدون برچسب در ساختار بافت محلی و بیوشیمی تفاوت های مورفولوژیکی و عملکردی بین کنترل ها و ساختارهای استرس را مشخص می کند. تجزیه و تحلیل آماری دقیق به تنوع بین بیماران انسانی بستگی دارد. ارزیابی فضایی مبتنی بر شدت فلورسانس و کنترل متمایز کننده متابولیسم متمایز از سازه های مقاوم در برابر حرارت و متابولیسم استرس. کنترل های متمایز حسگر فلورسانس بر اساس طول عمر سازه های ترمو استرس. برخلاف هیستوگرام سنتی (به طور کلی قابل اعتماد، اما مخرب) و بیوشیمیایی (غیر تهاجمی، اما غیر قابل اعتماد) تجزیه و تحلیل بافت، ارزیابی اپتیکی برچسب آزاد، مزایای بودن غیر تهاجمی و قابل اعتماد بود. بنابراین، چنین اندازه گیری های نوری می تواند به عنوان معیارهای آزمایشی تولید برای ساختارهای مبتنی بر سلول های مبتنی بر سلول قبل از لانه گزاری انسان به کار گرفته شود، و به این ترتیب به یک نیاز حیاتی نظارتی در پزشکی احیا کننده کمک می کند.