Trunk and feeder services regulation: Lessons from South American case studies

بسیاری از شهرهای در حال توسعه درگیر تلاش برای تغییر سیستم های حمل و نقل عمومی خود و بهبود کیفیت خدمات می باشند. با برخی از موارد استثنایی قابل توجه آمریکای جنوبی، ویژگی های مشترک این شهر ها، وابستگی سنگین به خدمات پاراترویزیتی است که اغلب به عنوان شرکت های غیر رسمی کنترل و مدیریت می شوند. پروژه ها و ابتکارات فعلی که با هدف تبدیل سیستم های حمل و نقل عمومی، اغلب از آن ها، نادیده گرفته یا مانع نقش خدمات پارامتر انتقال می شوند. در حالی که به وضوح با مشکلات مختلفی همراه با چارچوب های ضعیف نظارتی و رقابت مخرب مواجه می شوند، عملیات پاراترویزیت اغلب مزایای مربوط به سازگاری با ساختارهای شهر شهری در حال توسعه و نوآوری های خدماتی را ارائه می دهد و تلاش برای ریشه کن کردن آنها ممکن نیست عملی و نه استراتژیک. این مقاله بر روی تجزیه و تحلیل پروژه های معاصر منتخب در شهرهای آمریکای جنوبی که شامل خدمات تنه و فیدر (سانتیاگو، وال پرایزو و کویتو) است، گزارش می شود. تمرکز اصلی آن بر نقش عنصر فیدر در طرح های تنه و فیدر است، به ویژه هنگامی که سرویس فیدر توسط اپراتورهای پاراگراف یا شرکت هایی که از اپراتورهای پارامتر انتقال می گیرند، فراهم می شود. تجزیه و تحلیل موردی شامل توصیف چارچوب قانونی غالب و منجر به این گزینه و نتیجه آن می شود. این مقاله درس های انتخاب شده را با در نظر گرفتن نقاط قوت و ضعف ترتیبات جایگزین تنه و فیدر و نقش های احتمالی موجود در خدمات پاراگراف قبلی که در حال حاضر وجود دارد، می گیرد. استدلال می شود که تغییرات چارچوب قانونی مواد غذایی و فیدر در شهرهای مورد (از جمله مکانیسم های پاداش، صدور مجوز و صدور مجوز)، از یک سو، نشان می دهد که انواع ترتیبات تناوب و فیدر جایگزین ممکن است، و از سوی دیگر، که راه حل ها و طرح ها به شدت وابسته به شرایط پیشین موجود در زمینه است.