Evaluation of lower limb cross planar kinetic connectivity signatures post-stroke

پس از سکته مغزی، اختلالات رفتاری بی نظیر چند بعدی چندگانه ظهور می کند که در عدم تقارن سینماتیک نظیر محکوم شدن وجود دارد. الگوی دقیق هماهنگی متقاطع می تواند مسیر اشتعال نامطلوب همی پارک را تحت تأثیر قرار دهد، زیرا مطالعات متعددی نشان می دهد که کوپلینگ های عصبی متمایز بین کنترل متوسط ​​و جانبی و پیشرفت هواپیما ساژیتال در طی پیاده روی. در اینجا ما محدودیت های نرومکانیکی بالقوه ای را برای کنترل پس زدن هماهنگی چندگانه مشترک بررسی می کنیم. 15 بیمار مبتلا به سکته مغزی یکساله و 10 فرد سالم به کار گرفته شد. الگوهای تولید گشتاور همگن با استفاده از یک وظیفه تولید گشتاور ایزومتریک حاکم بر جایی که افراد با اهداف گشتاور برای یک مفصل اولیه در 4 جهت همزمان با دریافت بازخورد بصری از اندازه و جهت گشتاور، مقایسه شدند. گشتاور های ثانویه در سایر مفاصل اندام بدون بازخورد مثبت ثبت می شود. ما دریافتیم که ویژگیهای مشترک اتصال متقاطع در افراد مبتلا به سکته مغزی، از لحاظ آماری معنیدار است که جفت شدن سینتیک هواپیما بر روی سگمنتال که در یک اتصال معمولی ساجیتال در افراد سالم قرار دارد، قابل توجه است. چنین اتصالی مستقل از کنترل متصل به پروگزیمال یا دیستال و بیومکانیک اندام است. تجزیه و تحلیل اصلی اجزای سینتیکی سکته مغزی نشان می دهد ویژگی های منحصر به فرد اختلاط هواپیما بر روی صفحه نمایش است که درصد بیشتری از واریانس کوپلینگ گشتاور را توضیح می دهد. این مطالعه ایده ای را مطرح می کند که جریان خروجی جنبشی متقاطع مسطح بین اتصالات اندام منحصر به فرد در طول کنترل پاتولوژیک درجه آزادی هواپیما بر روی صفحه جلویی ظاهر می شود و منجر به گسترش کامل اندام می شود. اگر یک الگوی حرکت خروجی موتور کمرمان که به طور مرکزی میانجی است، موجب ناپایداری همی پارتیک غیر طبیعی شود، هنوز دیده می شود.