Exploring the concept of homeostasis and considering its implications for economics

در قالب استاندارد آن، مفهوم هوموستاز به توانایی موجود در تمام موجودات زنده اشاره دارد که به طور مداوم برخی متغیرهای عملکردی را در محدوده ای از ارزش های سازگار با بقاء حفظ می کند. مکانیسم های هوموتازیست در ابتدا به صورت کاملا اتوماتیک و به عنوان تنها مربوط به وضعیت یک محیط داخلی محیط زیست شناخته شد. با توجه به این مفهوم، هوموتازیست بوده و هنوز با اغلب با ترموستات توضیح داده می شود: پس از رسیدن به یک درجه قبل از تنظیم، دستگاه خود را متوقف می کند تا عملیات در حال انجام (خنک یا گرم کردن) را متوقف کند یا شروع کند، به عنوان مناسب. این توضیح سنتی نتواند غنای مفهوم و طیف وسیعی از شرایطی را که می توان آن را برای سیستم های زنده اعمال کرد، جذب کند. هدف ما در اینجا این است که یک دیدگاه جامع از هوموتازیست را در نظر بگیریم. این شامل کاربرد آن در سیستمهایی است که در آن حضور ذهن آگاهی و مشورتی، به صورت جداگانه و در گروههای اجتماعی، امکان ایجاد مکانیسمهای قانونی مکمل را برای دستیابی به حالتهای متعادل و در نتیجه حیات زنده ماندن فراهم میسازد، اما بیشتر مستعد ابتلا به شکست از مکانیسمهای کاملا خودکار است. ما پیشنهاد می کنیم که اقتصاد نمونه ای از یک چارچوب نظارتی است و حقایق مربوط به هوموستیسم انسان در مطالعه مشکلات اقتصادی ارزشمند هستند. مهمتر از همه، واقعیت هوموستازی انسان، دیدگاه های ترجیحات و انتخاب منطقی را که بخشی از هومو اقتصادی است که به طور سنتی درک شده است، گسترش می دهد و شک و تردید در مدل های اقتصادی است که فقط به یک دستاورد نامرئی بستگی دارد؟ مکانیسم