Whole-body posture planning in anticipation of a manual prehension task: Prospective and retrospective effects

این مطالعه به بررسی میزان تاخیر در انجام کارهای دستی عمل می کند تا برنامه ریزی و جهت گیری کامل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. شرکت کنندگان ما به یک کشوق رفتند، کشو را باز کردند، سپس یک شی را در کشو جا گذاشتند و به محل دیگری در همان کشو منتقل کردند. قرار دادن جسم در داخل کشو و قرار دادن نهایی جسم در کشو در هر یک از طرح های مسدود شده (به عنوان مثال، در محاکمات که در آن همان مکان شروع و پایان به ترتیب متوالی تکرار شد) و یا به صورت مخلوط متفاوت بود. از لحاظ اولیه، موقع گرفتن دسته دسته کشویی قبل از کشیدن آن قبل از کار دستکاری شی، موضع گرفته شد. منافع ثانویه این بود که آیا اثرات ترتیبی وجود داشت، به طوری که موقعیت هایی که در آزمایش های قبلی اتخاذ شده بودند، در مراحل بعدی تحت تأثیر قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که ویژگی های فضایی دستکاری شیء پیش رو تحت تاثیر قرارگرفتن موقعیت هایی است که توسط شرکت کنندگان اتخاذ شده است و میزان کشویی که باز می شود، پیشنهاد می کند که یک اثر آینده نگر باشد. علاوه بر این، موقعیت های تصویب شده در آزمایش های مسدود شده بیشتر از محاکمات مخلوط است، و این نشان می دهد که یک اثر برگشت پذیر دیگر نیز وجود دارد. به طور کلی، یافته های ما نشان می دهد که برنامه ریزی حرکتی در سطح کل بدن اتفاق می افتد و منعکس کننده تأثیرات آینده نگر و گذشته نگر است.