On the source and scope of priming effects of masked stimuli on endogenous shifts of spatial attention

محرک های ناخودآگاه می توانند رفتار حرکتی شرکت کنندگان و همچنین فرآیندهای ذهنی پیچیده تر را تحت تاثیر قرار دهد. آزمایشهای قبلی نشانه نشان داد که نشانه های ماسک می تواند تغییرات درون زاویه توجه فضایی را به صورت اندازه گیری با وظایف زمان واکنش انتخاب کند. در اینجا، ما یک تابع تشخیص سیگنال با اهداف روشنایی مخفی را برای تعیین منبع و دامنه اثرات محرک های ماسک اعمال کردیم. عملکرد تشخیص هدف با استفاده از هماهنگی نخستین سیگنال، که نشان می دهد هماهنگی نخستین سیگنال، تقویت کننده سیگنال در سطوح اولیه پردازش هدف را تعدیل می کند. این اثرات، با این حال، تنها زمانی یافت شد که اولا به طور قابل قبولی شبیه نشانه ای بود که نشان می داد نخستین کارها با استفاده از پردازش نشانه ها، به طور غیرمستقیم بر روی پردازش اولیه هدف تاثیر می گذارد. با توجه به تحقیقات قبلی ما نتیجه گرفتیم که محرک های ماسک می توانند فرآیندهای ادراکی و پس از مرکز را مدوله کنند. یافته ها محدودیت جدیدی از اثرات محرک های ناخودآگاه را نشان می دهند که به نظر می رسد محدوده کوچکتری نسبت به محرک های آگاه است.