Human punishment is motivated by both a desire for revenge and a desire for equality

انسانها تمایل دارند هزینه ای را برای مجازات شرکای نقض کننده در بازی های تجربی هزینه کنند. با این حال، انگیزه های روحی که در معرض مجازات هستند، مشخص نیست. مجازات می تواند از تمایل به همکاری متضرر یک تقلب (یعنی انتقام) ناشی شود که مسلما نشان دهنده یک عملکرد بازدارنده است. در عوض، مجازات می تواند با تمایل به جبران تعادل بین مجازات و تقلب ایجاد شود. چنین میلی برای برابری ممکن است نشان دهنده عملکرد تطبیق تناسب اندام باشد. ما از یک بازی آزمایشی دو نفره استفاده کردیم تا این دو ویژگی را کنار بگذاریم. در این بازی، یک بازیکن می تواند انتخاب کند که 0.20 دلار را از شرکای خود بگیرد. بسته به نوع درمان، بازیکنان در تعامل با یک شریک سرقت تجربه نابرابری مطلوب، نتایج مساوی یا نابرابری نامطلوب را تجربه می کنند. بازیکنان می توانند شرکای سرقت را مجازات کنند، اما برخی از بازیکنان مجازات های مؤثر را به عهده داشتند (1: 3 هزینه به خوبی)، در حالی که دیگران فقط می توانستند از مجازات بی اثر استفاده کنند (1: 1). بازیکنان که به مجازات های مؤثر دسترسی داشتند می توانند نابرابری های نامساعد را با استفاده از سرمایه گذاری خود در مجازات کاهش دهند، در حالی که مجازات بی اثر، دستمزد نسبی افراد در بازی را تغییر نمی دهد، اما می تواند برای انتقام دقیق استفاده شود. بازیکنان مجازات بدون توجه به اینکه آیا سرقت نابرابری نتیجه ایجاد شده است یا اینکه مجازات در از بین بردن اختلافات بازپرداخت بی عدالتی بوده است، پیشنهاد می کند که مجازات حداقل بخشی از انگیزه تمایل به ایجاد صدمات متقابل است. با این حال، در شرایط مجازات مجاز، تمایل بازیکنان به مجازات افزایش می یابد در صورتی که سرقت منجر به نابرابری نامساعد شود و در صورت امکان مجرمان سرمایه گذاری خود را مجازات می کنند تا نتایج برابر را ایجاد کنند. با هم این یافته ها نشان می دهد که مجازات توسط انگیزه هر دو تمایل به انتقام و میل به برابری است. نتایج این یافته ها مورد بحث قرار گرفت.