Prioritization of emotional signals by the human auditory system: evidence from a perceptual hysteresis protocol

انتظار می رود که انتخاب طبیعی دستگاه شنوایی ما را با توانایی تطبیق دادن اطلاعاتی که برای بقا و بازتولید کننده حیاتی است، مانند سیگنالهای احساسی صدای منتشر شده توسط گسسته های ما، حتی در یک محیط طبیعی پر سر و صدا و پویا (سیگنال ها به تدریج ظهور یا محو شدن دور از سر و صدا به عنوان سفارشی حرکت به سمت یا دور از ما). در اینجا ما فرضیه را بررسی کردیم که سیگنال های احساسی به راحتی (یعنی در سطوح پایین تر سیگنال به نویز) تشخیص داده می شوند و برای مدت زمان طولانی (یعنی حفظ سیستم حسی خود را در فاصله بیشتر از منبع فیزیکی) حفظ می شوند نسبت به سیگنال های بدون محتوای احساسی، با استفاده از یک پروتکل هیستیرزای ادراکی. محاکمات شامل سیگنال های عاطفی (یعنی خنده و فریاد) یا سیگنال های خنثی (نسخه های چرخش طیفی محرک های احساسی) به طور مداوم از سر و صدای سفید (توالی صعودی) ظاهر می شوند و یا به طور مداوم در نویز سفید (توالی نزولی) فرو می روند. ما نشان دادیم که سیگنال های هیجانی صوتی به طور قابل توجهی در سطوح پایین تر سیگنال به صدا نسبت به سیگنال های احساسی خنثی در هر دو ترتیب صعودی و نزولی تشخیص داده می شود، و این نشان می دهد که سیستم شنوایی انسان اولویت بندی سیگنال های تحریک پذیری را ترسیم می کند.