The impact of stakeholder heterogeneity on risk perceptions in technological innovation

مدیریت ریسک به عنوان یک وظیفه مهم مدیریت در توسعه فن آوری های جدید شناخته شده است. به تازگی، پذیرش فن آوری های جدید به طور فزاینده ای تحت تأثیر ذینفعان ثانویه قرار می گیرد، که بعضی از آنها شناسایی دشوار است و یا نگرانی ها به آسانی قابل حل نیستند. این مقاله یک چارچوب مفهومی مبتنی بر مدیریت ادبیات فن آوری و تحقیق و توسعه، نظریه ذینفعان، ریسک و قضاوت اجتماعی را برای توصیف اینکه چگونه رویکردهای سنتی مبتنی بر کاهش نامتقارن از طریق ارزیابی احتمالها ممکن است برای عدم قطعیت اجتماعی کار نکند، توسعه می دهد. اکتشافات مختلف برای درک و حل و فصل چنین دیدگاه های ذینفعان ناهمگن مورد نیاز است. ما با گفتن اینکه چگونه درک مخاطره بین ذینفعان متفاوت است و در طول زمان تغییر می کند، به بحث کمک می کنیم. چارچوب نشان می دهد که شناخت ذینفعان اولیه نسبت به یک نوآوری خاص، "استاندارد" است، زمانی که اطلاعات به خوبی شناخته شده است، اما زمانی که اطلاعات نامشخص است، خطرناک تر می شود. برای ذینفعان ثانویه، زمانی که سطح کم اطلاعات ناقص وجود دارد، رابطه ذینفع یک «مضر» است، اما زمانی که اطلاعات مبهم می شود، به طور فزاینده «خطرناک» تبدیل می شود. ما با مفاهیم مدیریت و پژوهش های آینده نتیجه می گیریم.