Optimal periodic software rejuvenation policies based on interval reliability criteria

پیر شدن نرم افزار اغلب بر عملکرد سیستم های نرم افزاری تاثیر می گذارد و در نهایت موجب شکست آنها می شود. یک رویکرد مکمل برای رسیدگی به نقص نرم افزارهای گذرا به علت پیری نرم افزار، جوانسازی نرم افزار است. این یک راه پیشگیرانه و پیشگیرانه است که مخصوصا برای مقابله با پدیده پیری نرم افزار مفید است. در این مقاله، سیاستهای نوسازی نرم افزار بهینه را به حداکثر رساندن قابلیت اطمینان فاصله با استفاده از فرمالیته فرآیند بازسازی مارکوف در نظر می گیریم. ما از لحاظ تحلیلی بهینه سازی زمان بهینه سازی جوانه زنی را بدست می آوریم که قابلیت اطمینان بازه محدود کننده یا قابلیت اطمینان فاصله با زمان عملیاتی توزیع شده را به حداکثر می رساند. علاوه بر این، به صورت عددی بررسی رفتار گذرا بودن قابلیت اطمینان فاصله در زمان عمل دلخواه است. نتایج ما تحت معیارهای قابلیت اطمینان فاصله از برخی از مقالات قبلی است، زیرا قابلیت اطمینان بازه زمانی یک سنجش جامع است که متخصص به در دسترس بودن سیستم به صورت منظم و قابلیت اطمینان سیستم است.