The Endogenous Evolution of Common Property Management Systems

مدیریت مشارکت سنتی منابع مالکیت مشترک شامل ذینفعان است که دانش و ایده هایی را درباره قوانین دسترسی و استخراج، که توسط تنظیم کننده مورد تجزیه و تحلیل و اجرا قرار می گیرند، در بر می گیرد. ما یک سیستم جایگزین در حال ظهور را بررسی می کنیم که در آن باشگاه های خود شناسایی کاربران یک سهم از کل استخراج مجاز را اختصاص می دهند و با استقلال قابل توجهی مدیریت می کنند. هنگامی که باشگاه های چندگانه همزمان تحت قوانین مختلف خود انتخاب می شوند، کاربران در فصل های بعدی به مقررات سودآور ترغیب می شوند و فشارهای تکاملی را بر سیستم های سودآور کم می کنند. ما به طور تجربی نشان می دهیم که حقوق مالکیت فردی قوی، و کارایی مرتبط با آنها، به طور درونی از این روند ظاهر می شود. طعم و مزه رقابت در میان برخی از افراد محدودیت بهره وری را نشان می دهد، اما پذیرش گسترده حقوق فردی نیست. بنابراین، تنظیم کنندگان نیازی به اجرای مستقیم حقوق فردی مستقل برای دستیابی به مزایای خود ندارند. رگولاتورها میتوانند به جای یک حق مالکیت جمعی و یک راه صحیح مدیریتی که از نتایج بهتر پشتیبانی می کند، ایجاد کنند.