Great Expectations: Is there Evidence for Predictive Coding in Auditory Cortex?

برنامه نویسی پیش بینی شده احتمالا یکی از تاثیرات، جامع ترین و بحث برانگیز ترین تئوری های عملکرد عصبی است. در حالی که طرفداران این پتانسیل توضیحی را ستایش می کنند، منتقدان معتقدند که اصول کلیدی این نظریه، تست نشده یا حتی غیرقابل انکار است. در مقاله حاضر، شواهد موجود برای برنامه نویسی پیش بینی شده در روش های شنوایی مورد بررسی قرار گرفته است. به طور خاص، ما پنج فرضیه اصلی از نظریه را شناسایی کرده و هر کدام را با توجه به مطالعات حیوانی، انسان و مدلسازی پردازش الگوی شنیداری ارزیابی می کنیم. برای دو فرضیه اول - پاسخ های عصبی به واسطه انتظارات شکل می گیرد و این انتظارات به طور سلسله مراتبی سازمان یافته اند - مطالعات حیوانی و انسانی شواهد قانع کننده ای ارائه می دهند. ماهیت پیش بینی پیش بینی های این انتظارات نیز از حمایت تجربی، به ویژه از مطالعات درمورد عدم اجبار غیرمنتظره برخوردار است. با این حال، برای وجود خطاهای جداگانه و نورونهای پیش بینی، فرض کلیدی تئوری، شواهد وجود ندارد. کارهای بیشتری بر روی امضاهای نوسان نوسان پیشنهادی کدگذاری پیش بینی شده و ارتباط بین توجه و دقت وجود دارد. با این حال، نتایج حاصل از این دو فرضیه دوم مخلوط یا متناقض است. به دنبال آینده، همکاری بیشتر بین مطالعات انسان و حیوانات، با کمک تجزیه و تحلیل مبتنی بر مدل، برای تست فرضیه های خاص و پیاده سازی برنامه نویسی پیش بینی شده مورد نیاز است و به همین ترتیب کمک می کند تا تعیین کند آیا این نظریه بزرگ مردمی می تواند انتظارات خود را برآورده کند.