Wearable Movement Sensors for Rehabilitation: A Focused Review of Technological and Clinical Advances

پیشرفت های تکنولوژیکی اخیر باعث ایجاد حسگرهای قابل حمل، کم هزینه و غافلگیر کننده با توان بالقوه برای تغییر روش بالینی بازتوانی شده اند. استفاده از سنسورهای قابل پوششی برای ردیابی حرکات به عنوان یک پارادایم امیدوار کننده برای افزایش مراقبت هایی که به بیماران مبتلا به بیماری های عصبی یا اسکلتی عضلانی ارائه شده است پدید آمده است. این سنسورها قادر به اندازه گیری رفتار حرکتی در میان جمعیت های مختلف بیمار هستند و تحقیقات جدید نشان می دهد که توانایی آنها برای شناسایی بیومارکرهای موتور، تمایز بین سازوکار بازسازی و جبران سازی موتور، نظارت از راه دور، بازیابی تلفات و روباتیک است. علاوه بر این، داده های بزرگ ثبت شده در این برنامه ها به عنوان مسیری برای پزشکی شخصی و دقیق به کار می روند. این مقاله نشان دهنده سنسورهای حرکتی پوشیدنی از جنبه های پیشرفته و نسل بعدی است که از واحدهای اندازه گیری درونی به سنسورهای نرم افزاری استفاده می شود. یک مرور کلی از برنامه های کاربردی بالینی در طیف وسیعی از شرایط ارائه شده است که از سنسورهای قابل پوششی، از جمله سکته مغزی، اختلالات حرکتی، استئوآرتریت زانو و آسیب های جراحی استفاده می کنند. برنامه های تکمیلی که توسط سنسورهای نسل بعدی فعال می شوند و امکان نظارت بر مراقبت از فعالیت های عصبی و دینامیک عضلانی را در طول حرکت نیز فراهم می کنند.