The role of time preferences in educational decision making

ما نتیجه گیری از ترجیحات متناقض زمان را در تصمیم گیری های آموزشی و سیاست های مربوطه با استفاده از مدل انتخاب پویای ساختاری تحلیل می کنیم. ما دو مشارکت مهم تحقیق را انجام می دهیم. اولا، ما مدل ما را با استفاده از داده های پنل اجتماعی اقتصادی آلمان (صاف) تخمین می زنیم و شواهد کمی را برای رفتار نا متناسب زمان در تصمیم گیری آموزشی فراهم می کنیم. دوم، روابط رفتار نا متناسب زمان را برای اثربخشی سیاست های آموزشی ارزیابی می کنیم. برای این منظور، ما سیاست هایی را که در آن زمان ترجیحات زمان ممکن است نقش مهمی را بازی کند، شبیه سازی می کنیم: (1) افزایش کمک دولت برای دانش آموزان به عنوان راهی برای تأثیر هزینه های کوتاه مدت در مدرسه و (2) افزایش کمک های دولتی وام که باید پس از تکمیل تحصیل پرداخت شود. در مقایسه با نتایج با توجه به مشخصات مدل با تخفیف ویژه، تفاوت های قابل توجهی در نتایج آموزشی پیدا می کنیم. از این رو، فرض مشترک تخفیف معکوس در تصمیمات آموزشی ممکن است بیش از حد محدود کننده باشد.