Preeclampsia

پره اکلامپسی با شروع فشار خون بالا و پروتئینوری پس از 20 هفته بارداری تعریف می شود. این بیماری 3 تا 10 درصد از حاملگی ها را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و با بیماری و مرگ و میر بالا همراه است، هم برای مادر و هم جنس. اگر چه عوامل متعددی در فیزیوپاتولوژی پره اکلامپسی دخیل هستند، نارسایی جفتی مهمترین آنها است. این امر موجب ایجاد یک وضعیت ضد آنژیوژنیک در مادر و ایجاد اختلال عملکرد اندوتلیال در چندین اندام می شود که منجر به تظاهرات بالینی بیماری می شود. در سال های اخیر، معیارهای تشخیصی به روز شده است و استفاده از زیست شناسی جدید بیماری، به ویژه اسید اوریک اسید و عوامل آنژیوژنز پیشنهاد شده است. این ابزارها اجازه تشخیص سریع و مدیریت بالینی مناسب را می دهند که برای کم کردن عوارض بسیار ضروری است.