کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
3802485 1244808 2010 6 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Biomarcadores de detección y predicción de síndrome coronario agudo
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی پزشکی و دندانپزشکی (عمومی)
پیش نمایش صفحه اول مقاله
Biomarcadores de detección y predicción de síndrome coronario agudo
چکیده انگلیسی

ResumenEl diagnóstico en urgencias del paciente con síntomas indicativos de síndrome coronario agudo (SCA) a menudo es complicado. La troponina o, en su defecto, la fracción MB de la creatincinasa masa, son los marcadores bioquímicos de elección para el diagnóstico y la estratificación pronóstica del SCA; las guías de práctica clínica de las distintas sociedades científicas recomiendan de forma contundente su utilización. Se han descrito otros biomarcadores como la mioglobina, la proteína C reactiva de alta sensibilidad o los péptidos natriuréticos, pero con un menor grado de evidencia aunque su utilidad se reconoce en las guías de práctica clínica. En la enfermedad coronaria se precisan nuevos marcadores que permitan anticiparse con fiabilidad suficiente a la presentación clínica de la entidad. Hay marcadores tales como citocinas, moléculas de adherencia, reactantes de fase aguda, marcadores de rotura y desestabilización de la placa de ateroma, marcadores de isquemia y de estrés miocárdico que pueden proporcionar una rápida evaluación del riesgo global del paciente y ayudar a identificar futuros episodios. Posiblemente, su uso clínico disminuiría las consultas en la puerta de urgencias y ayudaría a la prevención de futuros efectos adversos. El objetivo de esta revisión es conocer la potencial utilidad clínica de nuevos biomarcadores de estratificación de riesgo en pacientes con SCA, así como profundizar en el conocimiento de la fisiopatología de este síndrome.

Diagnosis of patients with suggestive symptoms of acute coronary syndrome (ACS), in an emergency department, is problematic. Troponine or CKMB are the gold standard biochemical markers to diagnose the ACS, and the clinical practice guidelines of the various scientific societies recommend their use with the best available evidence. Other biomarkers such as myoglobin, hs-PCR and natriuretic peptides, support the diagnosis of ACS although its recognition in clinical practice guidelines has a lower level of evidence. New biomarkers with sufficient reliability would be necessary to anticipate the clinical presentation of the entity. There are biomarkers such as inflammatory cytokines, cellular adhesion molecules, acute-phase reactants, plaque destabilization and rupture biomarkers, markers of myocardial ischemia and stretch, that may provide earlier assessment of the overall risk of the patient and help identify future events. Possibly, its clinical use would decrease the number of consultations in the emergency department and help prevent future adverse effects. The objective of this review is to study the potential clinical utility of new biomarkers of risk stratification in patients with ACS, as well as deepen the knowledge of the pathophysiology of this syndrome.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Medicina Clínica - Volume 134, Issue 11, 17 April 2010, Pages 499–504
نویسندگان
, , ,