Phenotypic correlates of potential range size and range filling in European trees

شناخت ارتباطات بیولوژیکی اندازه دامنه در گونه های گیاهی برای پیش بینی واکنش گونه ها به تغییرات آب و هوا مهم است. از 48 مدل اروپایی برای تخمین دامنه پتانسیل گونه ها و پرکردن مقادیر محدوده گیاهان استفاده کردیم. ما فرض کردیم که اندازه دامنه بالقوه مربوط به تحمل به اقلیم گونه های گیاهی است و درجه پر شدن دامنه تحت تأثیر پراکندگی گونه ها قرار دارد. ما این فرضیه ها را با استفاده از هر گونه تخمین زده شده برای تحمل به سردی و خشکسالی، نوع پراکندگی، اندازه میوه و اندازه دانه. مطابق با مشاهدات قبلی، ما دریافتیم که هر دو اندازه دامنه بالقوه و پر شدن دامنه از جنوب به شمال افزایش می یابد. تحمل به درجه حرارت و تنش آب، و نیز ویژگی های مربوط به پراکندگی آنها، الگوهای فضایی مشخص را نیز نشان می دهد. علاوه بر این، همبستگی مثبت و معنی دار مثبت بین تحمل به سرما و اندازه بالقوه بالقوه وجود داشت، در حالی که تحمل به خشکی از بین رفته بود و همبستگی جزئی بین تحمل به خشکی و اندازه بالقوه بالقوه، با تحمل سرماخوردگی از بین رفته بود. پر شدن محدوده در گونه های پراکنده شده توسط باد به طور قابل توجهی بزرگتر از مواردی است که توسط حیوانات پراکنده شده است. همبستگی منفی بین توده دانه و پر شدن سطوح وجود داشت، اما اهمیت آماری آن در زیر مجموعه های مختلف گونه ها و الگوریتم های پوشش گیاهی متغیر بود؛ همبستگی بین طول میوه و پر شدن سطوح معنی دار نبود. ما نتیجه گرفتیم که تحمل به اقلیم و صفات پراکندگی بر اندازه دامنه گونه و پر شدن دامنه تاثیر می گذارند، و به این ترتیب دامنه ی دامنه ی گونه ها را در پاسخ به تغییرات جهانی تأثیر می گذارد. لذا استفاده از صفات به پیش بینی توزیع آینده گونه ها در تغییر آب و هوا کمک خواهد کرد.