Structural design for earthquake resilience: Info-gap management of uncertainty

انعطاف پذیری در بهبود عملکرد بحرانی، پس از رویدادهای شدید مانند زمین لرزه، یک مفهوم کلیدی در طراحی سازه ها و زیر ساخت ها است. ما در مورد سه چالش متمایز صحبت می کنیم: عدم قطعیت ذاتی سیستم، عدم اطمینان بی رویه بارها در سیستم و آسیب پذیری سیستم احتمالی به حوادث نامطلوب. ما یک رویکرد رضایت بخش اطلاعاتی برای مدیریت این چالش ها ایجاد می کنیم. ما روش را با نمونه های لرزه ای مقایسه می کنیم که ساختارهای جدا شده نسبتا انعطاف پذیر را در برابر سازه های مقاوم در برابر لرزه ای سخت تر مقایسه می کنند. این مثال ها نشان می دهد که اولویت بین این طرح ها، بر اساس استحکام آنها در برابر عدم قطعیت، بستگی به الزامات عملکرد دارد. پتانسیل معکوس ترجیحات بین طرح های رقابتی با تقاطع بین منحنی های سخت افزاری اطلاعات این طرح ها محاسبه می شود. ما یک گزاره را مطرح می کنیم که بیان می کند شرایطی که منحنی های سخت افزاری برای دو طرح مختلف بر یکدیگر متقابل می شوند، به این معنی است که پتانسیل برای تغییر اولویت بین دو طرح وجود دارد. نتیجه طراحی قوی و رضایت بخش ممکن است از بهینه سازی عملکرد، که در آن طراحی پیش بینی شده برای عملکرد بهتر انتخاب شده است، و از طراحی مینیمکس متفاوت باشد.