دانلود مقالات ISI درباره ریکاوری + ترجمه فارسی

ریکاوری یا بهبودی(به انگلیسی: Recovery) واحد مراقبت پس از بیهوشی (به انگلیسی: PACU) به منظور پایش و مراقبت از بیماران در حال بهبود از آثار فوری فیزیولوژیک بیهوشی و جراحی طراحی و مجهز شده است. برای ارائه خدمات مطلوب این بخش باید به امکانات مانیتورینگ و احیای بیماران مجهز باشد و به طور همزمان باید یک محیط آرام بخش برای فرایند به هوش آمدن بیماران فراهم کند. روش هایی که در زیر شرح داده خواهد شد در مواجهه با مصدومی است که به پشت افتاده است و اگر بیمار به پهلو یا روی صورت و سینه افتاده باشد انجام تمامی مراحل این تکنیک ضروری نمی باشد. 1) راه هوایی را باز کرده، اندام های مصدوم را در وضعیت مستقیم قرار دهید. - کنار مصدوم زانو بزنید. هرگونه اجسام شکننده و یا حجیم را قبل از چرخاندن وی از جیبهایش خارج نمایید. - دو انگشت خود را زیر چانه و دست دیگرتان را روی پیشانی مصدوم گذارده و به آرامی سر وی را به عقب متمایل کنید. - اندام های وی را در وضعیت مستقیم قرار دهید (پاها را دراز کرده و در امتداد بدن قرار دهید ) - ساعد و بازویی را که در سمت شما است در زاویه های قائم نسبت به بدنش قرار دهید 2) اندام های طرف دورتر،دست و زانو را در وضعیت زیر قرار دهید: - بازویی را که دور تر از شما قرار دارد بر روی سینه مصدوم آورده و پشت دست وی را زیر گونه طرف دیگرش قرار دهید (مثلاً پشت دست چپ زیر گونه سمت راست) - با دست دیگرتان، پای همان سمت (سمت مخالف محل قرار گیری خودتان) را تا حد زانوی او به سمت بالا بیاورید. 3) مصدوم را به طرف خود بچرخانید - در حالیکه دست مصدوم را روی گونه اش نگه می دارید پای بالایی یا پای خم شده را به طرف خود بکشید تا مصدوم به یک پهلو و به طرف شما چرخانیده شود. - در صورت ضرورت می توانید از زانوهای خودتان برای حمایت از مصدوم و جلوگیری از چرخیدن بیش از حد مصدوم به طرف جلو استفاده نمایید. - در این وضعیت دست زیر گونه مصدوم، گردن او را نگه می دارد و پای خم شده مانند یک تکیه گاه برای بدن بوده و از چرخیدن بیش از حد مصدوم به سمت جلو ممانعت می کند. 4) سر را به سمت عقب متمایل کنید که باعث بازماندن راه هوایی شود 5) پایی که در سمت بالا قرار گرفته است را از زانو به نحوی خم کنید که تشکیل یک زاویه قائم نسبت به بدن وی بدهد. 6) با سرویسهای امدادی یا شماره 115 تماس بگیرید. - نبض و تنفس مصدوم را هر ده دقیقه یکبار تا رسیدن کمک، کنترل و یادداشت نمایید • وضعیت بهبودی در شیرخواران زیر یکسال: نوزاد را در میان بازوانتان (در حالتی شبیه به وضعیت گذاشتن بچه در گهواره ) به صورتی نگه دارید که سرش به سمت پایین متمایل باشد. این حالت از خفگی او به علت عقب افتادن زبان و یا استنشاق مواد استفراغی (بدلیل ورود به راههای هوایی که بسیار خطر ناک است) جلوگیری می کند. عوارض احتمالی در حین ریکاوری انواع مختلفی از اختلالات فیزیولوژیک که سیستم‌های متعدد را درگیر می‌سازند باید در طی دوره اقامت بیمار در ریکاوری و حین بازگشت بیمار از فاز بیهوشی و جراحی تشخیص داده شده و درمان شوند. تهوع و استفراغ، نیاز به حمایت راه هوایی فوقانی و بالا رفتن فشارخون (هایپرتانسیون) از جمله شایعترین عوارض ایجاد شده می‌باشند. انسداد راه هوایی فوقانی از دست رفتن تون عضلانی حلق انسداد راه هوایی فوقانی عارضه شایع در دوره پس از عمل می‌باشد. انسداد ثانوی به از دست رفتن تون عضلانی حلق را می‌توان به سادگی با مانور بالا کشیدن فک یا اعمال فشار مثبت راه هوایی از طریق ماسک یا هردو برطرف کرد. در بعضی بیماران ممکن است استفاده از لوله_تراشه یا لارنژیال_ماسک یا ایروی لازم شود. لارنگواسپاسم اطلاعات بیشتر: لارنگواسپاسم عبارت است از اسپاسم ناگهانی تارهای صوتی که باعث انسداد کامل حنجره خواهد شد. این عارضه معمولاً هنگامی که لوله تراشه بیمار خارج شده و وی در حال به هوش آمدن است روی می‌دهد. بازکردن دهان و بالا کشیدن فک و ایجاد فشار مثبت راه هوایی تا حداکثر ۴۰ سانتی‌متر آب اغلب باعث توقف لارنگوسپاسم می‌شود. در صورت به نتیجه نرسیدن راه‌های فوق تجویز ساکسینیل کولین می‌تواند موجب شل شدن اسپاسم و باز شدن راه‌هوایی بیمار شود. آپنه خواب باید به بیمارانی که دچار آپنه انسدادی هنگام خواب (OSA) هستند در ریکاوری توجه ویژه کرد چون این بیماران مستعد بروز انسداد راه هوایی هستند. لوله تراشه تا هنگام بیداری کامل بیمار و اجرا کردن فرمان خارج نشود. داروهای مخدر و بنزودیازپین‌ها می‌توانند موجب شل شدن عضلات حلق شده و در نهایت موجب انسداد شوند. هیپوکسی در ریکاوری هایپوونتیلاسیون آلوئولی شایعترین علت هیپوکسی گذرای شریانی پس از عمل در دوره بلافاصله پس از عمل است. این عارضه به علتهای مختلف از قبیل چاقی، سن بالا یا پایین، آسیب ریوی و آمبولی ریهایجاد می‌شود. دمای بدن و لرز