A variational model for context-driven effects in perception and cognition

با شروع به تجزیه و تحلیل محاسباتی تطبیق روشنایی، یک چارچوب نوین متنوع را ایجاد می کنیم که بتواند اثرات متقابل ادراکی را که ممکن است به قضاوت های غیر فیزیکی نیز گسترش یابد، مدل می کند. مهمترین ویژگی چارچوب تغییری، توصیف این پدیده به عنوان تعادل مناسب بین کنتراست و پراکندگی است. تعادل مطلوب از طریق به حداقل رساندن مؤلفه های کارکردی که با دو اصطلاح در مخالفت با یکدیگر تعریف می شود، تعریف می شود. هنگامی که حداقل به دست می آید، تعادل بین کنتراست و پراکندگی به دست می آید. برای نشان دادن انعطاف پذیری چارچوب پیشنهادی، ما چند نمونه از چنین کارکردهای در زمینه ادراک و شناخت رنگی را ارائه می کنیم که نشان می دهد پیروی از پیش بینی های نظری و نتایج تجربی است. با توجه به نظریه های شناخت اجتماعی، همزمان شدن تضاد و پراکندگی با مدل های متوالی در تعارض است، بنابراین حمایت از ایده حضور همزمان هر دو اثر در هر قضاوت. چارچوب متنوع می تواند به عنوان یک دیدگاه از بالا در پدیده های ادراکی و شناختی که ممکن است در بروز محدودیت های جدید برای تقلید تئوری های جایگزین کمک کند.