Investigating student engagement in blended learning settings using experience sampling and structural equation modeling

ما درگیر درگیر شدن در سطح فعالیت دانشجویان در کلاس های یادگیری ترکیبی در سطح دانشگاه بودیم. ما از روش فرسایشی طولی برای جمع آوری داده های فعالیت در سطح یک ترم برای 68 دانش آموزی که در 6 دوره مخلوط در دو دانشگاه حضور داشتند، استفاده کردیم. ما از مدلسازی معادلات ساختاری برای به دست آوردن درک جامع از محیط یادگیری استفاده کردیم، از جمله تأثیر ویژگیهای شخصی، طراحی دوره و درک دانش آموزان از تجربه یادگیری در تعاملات شناختی و احساسی در حال حاضر. برای بررسی روابط طولی بین تعاملات عاطفی و شناختی، تکنیک های مدل سازی متقابل را مورد استفاده قرار دادیم. یافته ها نشان داد که طراحی دوره و متغیرهای ادراک دانش آموزان تأثیر بیشتری بر مشارکت داشتند نسبت به ویژگی های فردی دانشجویان و تاثیر چندانی بر دانش آموزان تاثیر منفی بر روی تعامل داشت. درک دانشجویان از اهمیت فعالیت، تاثیر مثبتی بر روی هر دو تعامل شناختی و عاطفی داشته است. یک نتیجه مهم از تعامل، ادراک دانش آموزان بود که آنها در حال یادگیری و بهبود هستند.