How many diagnoses do we need?

یک محدودیت شناخته شده از بسیاری از الگوریتم های تشخیص این است که تعداد تشخیص آنها بازگشت می تواند بسیار بزرگ است. این هم زمان گیر است و از منظر یک اپراتور انسان بسیار مفید نیست: ارائه صدها تشخیص به یک اپراتور انسان (متهم به تعمیر سیستم) بی معنی است. در تنظیمات مختلف، از جمله پشتیبانی تصمیم برای یک اپراتور بشر و فرایندهای عیب یابی خودکار، کافی است که قادر به پاسخگویی به یک سوال تشخیصی اولیه باشید: آیا یک جزء مشخص شده معیوب است؟ ما پیشنهاد می کنیم راهی برای جمع آوری یک مجموعه دلخواه از تشخیص ها برای ارزیابی احتمال یک مولفه مشخص شده به عنوان معیوب را ارائه کنیم. نقشه نهایی اجزای سازنده به علت احتمال خرابی آنها، وضعیت سلامتی سیستم است. ما دو معیار برای ارزیابی صحت وضعیت سلامتی پیشنهاد می کنیم و نشان می دهیم که یک وضعیت سلامت دقیق می تواند بدون پیدا کردن همه تشخیصات یافت شود. یک مطالعه تجربی به بررسی اینکه چگونه تعداد تشخیص ها برای به دست آوردن وضعیت صحیح وضعیت سلامت کافی نیاز است، مورد بررسی قرار می گیرد و معیار توقف متناوب ارائه شده است.