Maximizing airborne delay at no extra fuel cost by means of linear holding

این مقاله یک استراتژی برگزاری خطی را بر اساس آثار قبلی در کاهش سرعت کروز معرفی می کند تا با تاخیر هوایی در هزینه بدون هزینه اضافی، به عنوان یک استراتژی تکمیلی برای استراتژی های برگزاری زمین و هوابرد در حال حاضر انجام شود. در ابتدا، مفهوم سرعت معادل با استفاده از تجزیه و تحلیل مصرف سوخت و سرعت از داده های عملکرد هواپیما به مراحل صعود و نزول گسترش می یابد. این نشان می دهد که امکان اجرای مفهوم وجود دارد، و تفاوت در مواردی است که سطح پرواز کروز در ابتدا درخواست شده نگه داشته می شود و مواردی که قبل از خروج می توان آن را تغییر داد تا حداکثر زمان نگهداری خطی را تغییر دهد. مثال های مثال آورده شده است، در حالی که پروازها معمولی با استفاده از یک ابزار تولید مسیر بهینه سازی شبیه سازی شده است، در حالیکه نگهداشتن خطی حداکثر می شود در حالی که ثابت نگه داشتن سوخت اولیه طراحی شده است. در نهایت، اثرات برگزاری خطی به طور کامل بر اساس پروفیل های مسیر عمودی، دامنه فواصل سرعت قابل اجرا و بازخورد های بین سوخت و زمان، کاملا ارزیابی می شود. نتایج نشان می دهد که تاخیر در هوا، به طور قابل توجهی با زمان تقریبا سه برابر برای پروازهای کوتاه مدت و 2 برابر برای اواسط کار به مواردی که در کارهای قبلی افزایش می یابد، افزایش می یابد.