Observer variability in posture assessment from video recordings: The effect of partly visible periods

ناظران موقعیت هایی را که به طور قابل ملاحظه ای در فریم های ویدیویی قرار دارند متفاوت از موقعیت های کاملا قابل مشاهده می بینند، اما مشخص نیست که آیا این به دلیل تفاوت در ادراک ناظر است. این مطالعه به بررسی تأثیر دید درشت بر متغیر بین بیننده در ارزیابی موقعیت تنه و بازو پرداخته است. ناظران آموزش دیده از موقعیت های تنه و بازو از ضبط ویدیو 84 شیار میل آسیاب با استفاده از رویکرد نمونه برداری کار را ارزیابی کردند؛ موقعیت ها نیز به طور کامل یا به طور جزئی قابل مشاهده بودند. محاسبه شده بین کارگر، بین روز و بین اجزای واریانس بین ناظر و فواصل اطمینان متناظر محاسبه شد. اگرچه هیچ گرادیادی سازگار برای تنه دیده نشد، موقعیت و موقعیت بازوهای راست دست نشان داد که واریانس بین بیننده کمتر بود، زمانی که همه ناظران به طور کامل قابل تشخیص بودند. این نشان می دهد که داده هایی که تا حدی قابل مشاهده هستند، به ویژه هنگامی که ناظران به اندازه سطح دید مخالفت می کنند، در مقایسه با داده های کاملا قابل مشاهده بیشتر تفاوت بین بیننده را نشان می دهد. برخی از تفاوتهایی که قبلا مشخص شده در خلاصه های روزانه وضعیت ممکن است به این پدیده مربوط باشد.