The effects of collecting and connecting activities on knowledge creation in organizations

مدیریت دانش در سازمان ها با هدف ایجاد محیطی است که کار دانش را تسهیل می کند تا به بهبود دانش و عملکرد سازمانی کمک کند. از آنجاییکه نرم افزار اجتماعی به مجموعه ای از فن آوری های مدیریت دانش اضافه شده است، تاکید بر حمایت از کار دانش از جمع آوری تظاهرات دانش برای اتصال افراد تغییر یافته است. در حالی که این حرکت استراتژیک ارتباطات مردم را به شدت افزایش داده است، شواهد کمی در مورد اثرات آن بر ایجاد دانش وجود دارد. بر پایه مفهوم فعالیت های دانش و تئوری های ایجاد دانش سازمانی، ما بررسی می کنیم که چگونه سازوکار سازمانی و فناوری اطلاعات که از فعالیت های جمع آوری و ارتباطی حمایت می کند، بر ایجاد دانش تاثیر می گذارد با استفاده از یک نمونه طبقه بندی شده از 126 سازمان اروپایی. این مقاله دو پیشنهاد را برای توضیح خلق دانش در سازمان ارائه می دهد: (1) ما تجربی ادعا می کنیم ادعا می کند که ایجاد دانش فردی، یک پیش شرط برای ایجاد دانش جمعی است؛ (2) ما بین حمایت از جمع آوری و ارتباط فعالیت ها و تشریح ارتباط بین مکانیسم های سازمانی و فناوری اطلاعات به عنوان ورودی و ایجاد دانش به عنوان خروجی تبریک می گوییم. سازمان ها می توانند دانش را با یک استراتژی که شامل پشتیبانی از جمع آوری و ارتباط فعالیت ها و ایجاد مکانیزم برای جمع آوری فعالیت های هدفمند در افراد و مکانیسم های ارتباط فعالیت هایی که افراد و گروه ها را هدف قرار می دهد، ترویج کند.