Effects of exhaust gas recirculation at various loads on diesel engine performance and exhaust particle size distribution using four blends with a research octane number of 70 and diesel

احتراق به طور جزئی از پیش مخلوط شده با استفاده از سوخت های بنزین مانند موتورهای احتراق فشرده سازی، توانایی های بالایی را برای شکستن اکسید های نیتروژن بخار ایجاد می کند و همزمان هر دو گاز را کاهش می دهد. با صرفه جویی در استراتژی های رقت و رویدادهای تزریق، کنترل بخار احتراق پیش تر، نسبتا آسان تر از سایر مفاهیم احتراق کم دما است. اما با وجود این مزایا، تحقیقات اخیر نشان می دهد این مفهوم، ذرات بسیار فوق العاده ای را انتشار می دهد. اکثر کارهای قبلی برای احتراق به طور جزئی از پیش مخلوط تنها بر انتشار گازهای گلخانه ای متمرکز است در حالیکه ذرات با توجه به غلظت تعداد و توزیع اندازه به خوبی مورد بررسی قرار نمی گیرند. ذرات فوق العاده خوب برای سلامتی انسان خطرناک هستند و توجه بیشتری را به خود جلب می کنند. بدین ترتیب، انتشار جزئی از ذرات احتراق پیش از مخلوط، باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. در این کار، چهار مخلوط بنزینی ترنری با طراحی بنزینی طراحی شده و به صورت آزمایشی در بخشی از احتراق پیش مخلوط مورد آزمایش قرار می گیرند. تست مخلوط همه دو سوخت پایه مشابه را به اشتراک می گذارند و با افزودنی های مختلف ترکیب می شوند. ترکیب سوخت به همان اندازه اکتان تحقیقاتی متفاوت است. تست ها تحت بارهای مختلف موتور و استراتژی های رقیق سازی انجام می شود از آنجا که درجه حرارت و اکسیژن غلظت عوامل کلیدی در شکل گیری و اکسیداسیون دوده است. دیزل استاندارد نیز تحت شرایط مشابه با مقایسه است. یافته شده است که این مخلوط ها قادر به احتراق جزئی با بارگیری کم و متوسط ​​می باشند و در هنگام استفاده از میزان احتراق گاز خروجی بالا، آنها تولید گازهای گلخانه ای نزدیک به صفر را تولید می کنند. با این حال، این مخلوط ذرات کوچکتر از دیزل را در تمام بارهای آزمون آزاد می کند. علاوه بر این، با تولید اکسیژن مخلوط تولید گازهای گلخانه ای کمتر و ذرات کوچکتر را در مقایسه با مخلوط های غیر اکسیژن ترکیب می کند.