A thermodynamic modeling approach for dynamic softening in glassy amorphous polymers

نرم کننده نرمی به شدت وابسته به تاریخ حرارتی مکانیکی است. میزان استحکام کششی پس از تولید با زمان پیری افزایش می یابد که بستگی به دمای پیری دارد و با فشار پلاستیکی کاهش می یابد. در این مقاله، دو روش برای توصیف نرم کردن فشار وجود دارد. اولین رویکرد، توسعه یک روش نرم افزاری پویا به طور گسترده ای است که توانستن عملکرد را با نرخ کشش پلاستیکی موثر می سازد. اگر چه این رویکرد می تواند مشاهدات تجربی اصلی را ضبط کند، اما تجربی است و مکانیسم فیزیکی را در کنار پیری و نرم کردن فشار ایجاد نمی کند. رویکرد دوم تغییر شکل ناپذیری را با تکامل حالت ناپیوستگی روبرو می کند. این رویکرد بر پایه چارچوب ترمودینامیکی غیرمترجمعی درجه حرارت موثر است که یک متغیر حالت ترمودینامیکی را نشان می دهد، که دمای موثر برای تعیین وضعیت ناپیوستگی است. تکامل وابسته به دمای دما موثر انتقال شیشه ای پلیمرهای آمورف را توصیف می کند. ما نشان می دهیم که پیری فیزیکی و نرم شدن پویا از تکامل دمای موثر به سمت تعادل و با تغییر شکل پلاستیک به سمت یک مقدار پایدار به دور از تعادل ایجاد می شود.