Timely condition-based maintenance planning for multi-component systems

برنامه ریزی تعمیرات در نهایت اغلب نامطلوب است، زیرا ممکن است در طول ساعات عملیاتی باعث خرابی شود، ممکن است نیاز به برنامه ریزی مجدد سایر فعالیت ها را داشته باشد و اجازه ندهد که مدیریت قطعات یدکی، مواد و پرسنل بهینه سازی شود. به رغم اشکالاتی که در بالا ذکر شد، برنامه ریزی در آخرین لحظه، اکثر روش های موجود در آخرین لحظه فعالیت های تعمیر و نگهداری را برنامه ریزی می کنند. در این مقاله، ما یک استراتژی جدید برای برنامه ریزی تعمیرات زمان بندی در سیستم های چند جزء پیشنهاد می دهیم. به عنوان اولین قدم، ما برای هر مولفه سیستم مستقل ترین راهکار برای برنامه ریزی تعمیر و نگهداری را تعیین می کنیم. به این ترتیب، تصمیمات تعمیر و نگهداری را می توان به شرایط خاصی طراحی کرد. به عنوان مثال، تصمیمات نگهداری محافظه کارانه را می توان زمانی که تحمل ریسک کم است، و تصمیمات تعمیر و نگهداری را می توان به موقع انجام داد، زمانی که می توانیم با دقت پیش بینی رفتار تخریب آینده. در مرحله دوم، طرح نگهداری را در سطح سیستم بهینه سازی می کنیم. در اینجا، ما وابستگی اقتصادی و ساختاری را با هدف به دست آوردن سود از گسترش یا ترکیب فعالیت های مختلف نگهداری حساب می کنیم. کاربرد این روش بر روی یک مورد راه آهن نشان داده شده است. نشان داده شده است که چگونه توابع هزینه های مختلف (به عنوان مثال هزینه تعمیر و نگهداری، خرابی، و شکست) بر تصمیمات تعمیر و نگهداری تاثیر می گذارد.