Coordination through social learning in a general equilibrium model

این مقاله هماهنگی را از طریق یادگیری اجتماعی در یک مدل تعادل عمومی تحلیل می کند. ما از یک اقتصاد کاملا غیر متمرکز استفاده می کنیم که خانوارها و شرکت ها کالاها و کالاهای مصرفی را در بازارهای مربوطه با معیار احتمالی مبادله می کنند. استراتژی های آنها با استفاده از یک فرآیند یادگیری تکاملی بر اساس تقلید و آزمایش تصادفی به روز می شود. این فرایند یادگیری موجب نارسایی های هماهنگی قابل ملاحظه ای، به ویژه بین شرکت ها می شود که تقریبا به طور سیستماتیک منجر به پایین تر از سطح تولید تعادلی و زیان های رفاه اجتماعی می شود. مکانیسم اساسی اصلی، یک توزیع نابرابر خودمختار درآمد خانوار است که منجر به فقدان تقاضای کل می شود.