Non-parametric bounds for non-convex preferences

انتخاب از مجموعه های بودجه خطی اغلب برای بهبود تنظیمات مصرف کننده مورد استفاده قرار می گیرد. روش کلاسیک از تئوری ترجیحات آشکار برای ساخت مرزهای غیر پارامتری بر روی منحنی بی تفاوتی استفاده می کند که از طریق بسته بندی داده شده عبور می کند. ما نشان می دهیم که این محدودیت ها به ترجیحات غیرواقعی اعمال نمی شود و بنابراین می تواند پیش بینی های اشتباه و تجزیه و تحلیل رفاه را منجر شود. ما یک جایگزین را پیشنهاد می کنیم که تنها بر اساس یکنواختی ترجیحات استوار است.