Disaster resilience as a complex problem: Why linearity is not applicable for long-term recovery

در این مقاله پیشنهاد می شود که یک دلیل برای شکستن طرح های فاجعه بلند مدت، تصویب یک رویکرد مبتنی بر پیچیدگی خطی و پیچیده باشد تا بهبودی به عنوان یک سیستم پیچیده باشد. استدلال این است که پاسخ اولیه پس از فاجعه با گذار بعدی به یک مشکل پیچیده پیچیده است. انتقال به عنوان پیوند گم شده بین پاسخ کوتاه مدت (نجات و تسکین) و بهبود درازمدت فاجعه است. داده های موردی از ژاپن و کریستچرچ نشان می دهد که سه عنصر سیستم که بر گذار بالقوه تأثیر می گذارد عبارتند از: بازیگران و هدف آنها؛ اشکال جدید سرمایه اجتماعی و حرکت به تولید مشترک با جامعه. تأثیر آن به طور موثر باعث افزایش کشش می شود تا حرکت به بهبودی طولانی مدت به دست آید.