Pollution control under emission constraints: Switching between regimes

در این مقاله ما یک مدل کنترل آلودگی را توسعه می دهیم. هدف جامعه، به حداکثر رساندن منافع اجتماعی خالص است که از انتشار آلاینده ها منفی است. ما نشان می دهیم که وجود محدودیت بالای در نرخ رشد آلودگی بر مسیر واقعی انتشار گازهای گلخانه ای اثر می گذارد، حتی زمانی که انتشار گازهای گلخانه ای بسیار پایین تر از حد مجاز است. ما سه نتیجه اصلی را دریافت می کنیم. اولا ما میبینیم که برای یک جامعه بهینه است که تاثیر محدودیت پنهان در ابتدای افق برنامه ریزی را بررسی کنیم و جریانهای انتشار را تغییر دهیم حتی زمانی که محدودیت هنوز در حال کاهش است. دوم، ما تحلیل می کنیم که این محدودیت به طور موثر در مراحل متوسط ​​قبل از اتصال محدود می شود. یکی از نتایج مهم این است که محدودیت در رشد آلودگی می تواند نتیجه غیر منتظره ای را افزایش دهد، به جای کاهش، انتشار در ابتدا و در مراحل متوسط ​​قبل از محدودیت، اتصال. در نهایت، شرایط مرزی را برای محاسبه مسیر بهینه تغییر تعرفه ها بین رژیم ها تعیین می کنیم.