Multicandidate elections: Aggregate uncertainty in the laboratory

مدل عقلایی رای دهندگان اغلب بر مبنای آن است که دو پیش بینی مرکزی آن (پارادوکس رای گیری و قانون دوورگر) با واقعیت همخوانی دارد. پیشرفت های نظری اخیر نشان می دهد که این پیش بینی های ناسازگار تجربی ممکن است یک مصنوعی از یک فرض (مسلما غیر واقع بینانه) باشد: فقدان عدم اطمینان کلی درباره توزیع تنظیمات در انتخابات. در این مقاله، شواهد تجربی مستقیم اثرات عدم قطعیت جمع در انتخابات چندگانه پیشنهاد می کنیم. با اتخاذ رویکرد تجربی مبتنی بر نظریه، ما بررسی می کنیم که آیا عدم اطمینان کلی در واقع موجب ایجاد تعادل قانون غیر دوورگر در انتخابات کثرت است. نتایج تجربی ما از پیش بینی های اصلی نظریه پشتیبانی می کند.