Flexibility vs. protection from an unrepresentative legislative majority

ما روش های سازمانی نهادهای نظارتی دموکراسی نمایندگی را از طریق شهروندی هایی که اولا به سوسیالیسم مورد نیاز برای یک سیاست جدید برای تصویب رأی می دهند، به دست می آوریم و سپس تصمیم گیری را به مجلس قانونگذاری که سیاست را با توجه به محدودیت نهادی انتخاب می کنیم، انتخاب می کنیم. یک قانونگزار که بتواند آزادانه سیاست را برای بازتعریف ترجیحات فعلی جامعه تطبیق دهد، خوب است. با این حال، دیدگاه های قانونگذار یا تنظیم کننده دستور کار می تواند با شهروندان متوسط ​​تفاوت داشته باشد و یک قانونگزار غیرقابل کنترل می تواند سیاست بدی را اجرا کند. ما مشخص می کنیم که چگونه اولویت ها توصیف ترجیحات بازیگران و سیاست وضعیت موجود بر میزان تعادل انعطاف پذیری قانون گذاری تاثیر می گذارد.