Endogenous institutions and political extremism

انتخاب رهبران سیاسی شدید اغلب با تغییر در نهادهای سیاسی همراه است. این مقاله این پدیده ها را از طریق یک مدل انتخاب می کند که رای دهندگان میانه رهبر پیش بینی می کنند که او محدودیت های نهادی را تحمیل می کند، مانند اصلاحات قانون اساسی، تعیین مأموریت های قضایی یا تهدید تلویحی از کودتا که بر رفتار چالش های سیاسی آینده تاثیر می گذارد. به طور معمول، انتخاب رأی دهنده به طور متوسط ​​برای انتخاب رأی اکثریت زمانی مناسب است که دموکراسی به طور کامل تثبیت شود، زمانی که هزینه های تحمیل محدودیت های نهادی میانجی است و زمانی که توزیع رقبا بالقوه نامتقارن است. رأی دهنده محرمانه، هنگامی که توزیع رقبای بالقوه به سمت چپ منتهی می شود، بیشترین سمت راست را انتخاب می کند. پیامدهای مدل برای تثبیت دموکراسی و محدودیت های نهادی مورد بحث قرار گرفته است، همچنین چندین مکانیسم مربوطه که از طریق آن سیاستمداران توانایی یک چهارم را برای تأثیر بر نهادها می توانند رأیدهندگان را به منظور انتخاب افراط گرایان به طور مطلوب انتخاب کنند، مورد بحث قرار می گیرد.