کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5073168 1477104 2017 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Social license to operate: Not a proxy for accountability in water governance
ترجمه فارسی عنوان
مجوز اجتماعی برای کار: یک پروکسی برای پاسخگویی در حوزه مدیریت آب نیست
کلمات کلیدی
حکومتداری آب، بازیگران خصوصی خصوصی، مجوز اجتماعی، مسئولیت، استخراج منابع،
ترجمه چکیده
با ظهور ترتیبات همکاری، مدیریت حوزه آبریز و مشارکت عوامل مختلف در پروسه های تصمیم گیری، سوالات جدید در مورد نقش های بالقوه این سازمان ها و سازمان ها در هر دو پاسخگو بودن و پاسخگویی به آنها مطرح می شود. بنابراین، این مطالعه به بررسی تقاطع بین رویکردهای حاکمیت حوزه های مختلف مشارکت جایگزین و ظهور همزمان مفهوم گواهینامه اجتماعی به عنوان یک ابزار پاسخگو در ارتباط با مدیریت آب است. بر اساس یک تحلیل تجربی از یک مطالعه موردی در جنوب شرقی بریتیش کلمبیا، که در آن آلودگی کیفیت آب عمدتا نتیجه حاصل از استخراج زغال سنگ است، این مطالعه به دنبال: (1) بررسی اینکه چگونه مجوز اجتماعی توسط تعدادی از بازیگران آبخیز درک شود؛ (2) بهتر درک کنید که آیا مجوز اجتماعی ممکن است به عنوان یک ابزار حسابدهی مبتنی بر حوضه یا جامعه مفید باشد به عنوان حالت های همکاری جدید حاکمیت حوزه های آبریزش؛ و (3) کشف چگونگی اعمال مجوز اجتماعی یا فعال بودن مجوز اجتماعی. یافته ها نشان می دهد که چگونه تلاش های صنعت برای کسب گواهینامه های اجتماعی مزایایی را ایجاد می کند، از قبیل امکان نظارت بر آب مبتنی بر جامعه، و به این ترتیب ظرفیت مشارکت عمیق جامعه در فرایندهای اداری و توانایی بیشتر جامعه برای پاسخگویی را تقویت می کند. با این حال، ما تأیید میکنیم که گواهینامه اجتماعی یک گلوله پروکسی یا نقره ای برای افزایش مسئولیت در حوزه مدیریت آبخیز مشترک نیست. یافته های ما نشان می دهد چهار محدودیت خاص در مورد استفاده از مجوز اجتماعی به عنوان یک اصل برای پاسخگویی در حوزه مدیریت آبخیز مشترک.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
پیش نمایش مقاله
مجوز اجتماعی برای کار: یک پروکسی برای پاسخگویی در حوزه مدیریت آب نیست
چکیده انگلیسی
With the emergence of more collaborative, watershed governance arrangements and the engagement of various actors in decision-making processes, new questions emerge about the potential roles for these organizations and agencies in both upholding accountability, and in being held accountable. Therefore, this study explores the intersection between alternative collaborative watershed governance approaches, and the simultaneous emergence of the concept of social license as an accountability instrument in relation to water governance. Based on an empirical analysis of a case study in southeast British Columbia, where water quality contamination is primarily the result of coal mining, this study seeks to: (1) examine how social license is understood by a range of watershed actors; (2) better understand whether social license may be useful as a watershed-based or community accountability instrument as new collaborative modes of watershed governance emerge; and, (3) explore how social license may be enforced or enabled. Findings show how industry efforts to earn social license have created benefits, such as enabling community-based water monitoring, thereby building capacity for deeper community engagement in governance processes and a greater ability for the community to uphold accountability. However, we confirm that social license is not a proxy or silver bullet for enhancing accountability in collaborative watershed governance. Our findings reveal four specific limitations regarding the use of social license as a principle for accountability in collaborative watershed governance.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Geoforum - Volume 85, October 2017, Pages 72-81
نویسندگان
, ,