It's not what you eat but how and that you eat: Social media, counter-discourses and disciplined ingestion among amateur competitive eaters

این مقاله بازجویی می کند که چگونه رسانه های اجتماعی می توانند مسابقه ای برای بحث های غالب ارائه دهند. این کار از طریق لنز خوراک رقابتی انجام می شود، نشان می دهد که خواران رقابتی آماتور از سایت های رسانه های اجتماعی برای مبارزه با تظاهرات رسانه های جمعی ورزش خود استفاده می کنند و همزمان با حفظ مفاهیم هنجاری غذا و بدن سالم حمایت می کنند. رقبای خودشان را ورزشکاران ماهرانه می دانند که بدن خود را برای خوردن آماده می کنند. آنها شیوه های خوردن خود را، که اغلب در رسانه های جمعی به عنوان کنترل و ناراحت کننده، به عنوان خوراک کنترل شده، نشان می دهد و دیدگاه جایگزین خود را از "ورزش"، چشم انداز است که بر سلامت، تخصص فیزیکی و تناسب، آموزش بدن بیش از غضب و ناپایداری. رسانه های اجتماعی برای ایجاد این تعاریف جایگزین غذای انضباطی، و همچنین ساخت هویت های جدید غذای دیجیتال، به عنوان یک سازمان رسانا عمل می کنند. به جای تمرکز بر غذائی که مصرف می شود و عمل غذای رقابتی "کارناوال" را تمرین می کند، ما توجه بیشتری به صدای هنرمندان و نحوه حضور آنها در مکانیک جراحی، از جمله روش های جویدن، بلعیدن و کشش معده، و توانایی آنها برای مدیریت، تنظیم و فعالیت بدنی. به این ترتیب که گفتمانهای هژمونیک مفهوم «خوردن خوب» را به نظم، نظم و محدودیت تقسیم می کنند، بنابراین خوردن رقابتی به عنوان یک عمل است که نشان می دهد، و در نهایت، روایت های معمول را بازتولید می کند. رسانه های اجتماعی به نوبه خود نشان داده اند که یک ابزار سیاسی برای اقدامات ضد گفتمان است که در گفتگو با گفتمان های هنجاری رسانه های جمعی تولید می شود و همزمان برگزار می شود.