کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5073357 1477114 2016 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Imagining wildlife: New technologies and animal censuses, maps and museums
ترجمه فارسی عنوان
تصور حیات وحش: فن آوری های جدید و مجدد حیوانات، نقشه ها و موزه ها
کلمات کلیدی
حفاظت از حیات وحش، شبکه های نظارت و ضبط، روابط انسان و حیات وحش،
ترجمه چکیده
با ایجاد امکان ایجاد شبکه های حسگر های الکترونیکی و شرکت های انسانی، فناوری های جدید، شیوه هایی را که سازمان های مربوط به حفاظت از حیات وحش را کنترل می کنند، شکل داده اند. این شبکه ها ضبط داده هایی را که لازمه برای اثبات راهکارهای حفاظت و حمایت از مردم است، فراهم می سازد. ما مصاحبه ها و داده های بایگانی از سازمان حفاظت از محیط زیست بریتانیا را با توجه به استفاده از فن آوری های دیجیتال برای نظارت بر حیات وحش جمع آوری کردیم. به عنوان یک ابزار مفهومی برای بررسی این تلاش ها، از کار بردهداری اندرسون (1991) در مجلات، نقشه ها و موزه ها به عنوان ابزار اجتماعی استفاده کردیم که تصورات جوامع را امکان پذیر ساخت. با استفاده از برنامه انتقادی این چارچوب، به دست آوردن فن آوری اطلاعات از داده های حیات وحش نشان داده شد که راه های جدیدی را که سازمان های حفاظتی حیات وحش را شناسایی و اندازه گیری می کنند، فضاهای حیوانی را شناسایی کرده و روایات حفاظتی را به آنها ارایه می دهد. در تعریف، شناسایی و نمایش دنیای غیر حیوانات حیوانی با حمایت از اقتدار سازمان، فناوری های جدید در ساخت و ساز مجدد حیوانات، نقشه ها و موزه های حیوانات کمک می کند. از لحاظ تمرین، حجم زیادی از اطلاعات جدید اکنون می تواند جمع آوری شده و پردازش شده با هزینه بیشتر. با این حال، استفاده از فن آوری ها نیز ممکن است در نتیجه فشارها بر سازمان ها باشد تا مشروعیت حفاظت را از طریق نوآوری و محبوبیت مشاهده کنند. در هر صورت، شرکت کنندگان انسانی به جای نقش مشارکتی حمایت می شوند. در یک سطح انتزاعی، مقیاس نظارت مربوط به ابزار دقیق می تواند به عنوان تمرین سلطه بر انسان مورد مطالعه قرار گیرد. با این وجود، فناوریهای جدید سازمانهای حفاظتی را با وسایل ضروری برای دفاع از حیات وحش در مقابل سوءاستفاده به نمایش می گذارند.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
چکیده انگلیسی
By enabling the creation of networks of electronic sensors and human participants, new technologies have shaped the ways in which conservation-related organisations monitor wildlife. These networks enable the capture of data perceived as necessary to evidence conservation strategies and foster public support. We collected interview and archival data from UK-based conservation organisations with regard to their use of digital technologies for wildlife monitoring. As a conceptual device to examine these efforts, we used Benedict Anderson's (1991) work on censuses, maps and museums as social instruments that enabled the imagining of communities. Through a critical application of this framework, the technologically-aided acquisition of wildlife data was shown to inform the new ways in which conservation organisations identify and quantify wildlife, conceptualise animal spaces, and curate conservation narratives. In so defining, delineating and displaying the non-human animal world with the backing of organisational authority, new technologies aid in the representational construction of animal censuses, maps and museums. In terms of practice, large amounts of new data can now be gathered and processed more cost-effectively. However, the use of technologies may also be the result of pressures on organisations to legitimise conservation by being seen as innovative and popular. Either way, human participants are relegated to supporting rather than participatory roles. At a more abstract level, the scale of surveillance associated with instrumentation can be read as an exercise of human dominance. Nonetheless, new technologies present conservation organisations with the means necessary for defending wildlife against exploitation.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Geoforum - Volume 75, October 2016, Pages 75-86
نویسندگان
, , ,