The Overseas Citizen of India and Emigrant Infrastructure: Tracing the deterritorializations of diaspora strategies

این مقاله مفهوم مفهومی زیرساخت های مهاجر را برای بحث های بیشتر در مورد استراتژی های دیاسپورا، تعلق خارج از قلمرو و شهروندی معرفی می کند. استراتژی های دیاسپوریکی امکان ایجاد شهروندی فراملی و تغییر تعریف از طریق معرفی برنامه های مستند مهاجران را برای رسمیت دادن روابط با موضوع دیاسپوریک تغییر می دهد. با استفاده از هند به عنوان یک مطالعه موردی، این مقاله بررسی توسعه تاریخی شهروندان خارج از کشور هند و کارت های کارت های خارج از کشور، فن آوری های دولتی است که مهاجران را از افراد غیر ناخواسته به موضوعات دیاسپوریک مورد نظر تبدیل می کنند. تشریح مقاصد تاریخی فضایی و زمانی از مشاغل قانونی، سیاست و بوروکراتیک بین دولت هند و مهاجران نشان دهنده یک زیرساخت مهاجر عمیق است که از طریق سه مرحله ساخته شده است: فعال، واکنش پذیر و پرخاشگرانه (مرتبط با استعمار، پس از استعمار و بعد از استعمار) دولت لیبرال هند) ردیابی مشاغل دولت مهاجر، این مقاله نشان می دهد که هند به طور فعال خود را به عنوان یک میهن با دایره شرقی ساخت. درک فرمالیست شدن یک موضوع دیاسپوریک، مفروضات مکانی که ملت، دولت، قلمرو، شهروندی و مردم را به یکدیگر متصل می کنند، طبیعی می شود. زیربنای مهاجرین از طرق زیر ذهنیت دیاسپوریک و کارت های شناسایی، فضایی استراتژی های دیاسپور را نشان می دهد و روابط در حال تغییر بین ملت مجدد و منطقه ای را که در حال تعیین کردن است نشان می دهد.