Hospitality in geopolitics and the making of Commonwealth international relations

مهمانداری بخش مهمی از عمل جغرافیایی است. این مقاله بر روی خوش آمد به مقامات کشورهای مشترک المنافع در لندن، انگلستان در دهه 1950 و 1960 و در کنفرانس بین دولتی در لوساکا، زامبیا در سال 1979، به منظور برجسته بودن مهمان نوازی به دیپلماسی بین المللی پسا استعماری برجسته است. این نمونه ها چهار مشارکت کلیدی را برجسته می کند که تمرکز بر مهمان نوازی می تواند به درک ما از ژئوپلیتیک بیشتر درک شود. اول، آنها به نقش پذیرایی، مهمان نوازی و میزبان در رویکرد روابط سیاسی و ارزش شرکت در مهمان نوازی اشاره دارند که در پژوهش ما شرطی و سازنده است. دوم، آنها بر ضرورت فراتر از تمرکز کنونی بر خشونت و محرومیت در ژئوپولیتیک انتقادی، با تأکید بر نقش اجرای استقبال در طیف وسیعی از زمینه های ژئوپلیتیک، برجسته می شوند. سوم، آنها مجموعه ای متفاوت از فضاها - بارها، باشگاه ها، هتل ها و سایت های توریستی - را تشکیل می دهند که یک جزء متمایز از عمل سیاسی است اما اغلب نادیده گرفته می شوند. چهارم، با توجه به گستره وسیعی از ادبیات، از جمله آنهایی که در رابطه با روابط تجارتی هستند، این مقاله پیشنهاد می کند که مهمان نوازی - در مقایسه با مفهوم سازی غالب به مثابه موقعیت اخلاقی - سیاسی یا تجسم، عمل اقتصادی و سازمانی - بهتر درک می شود که همیشه در حال حرکت و تغییر بین این قطب ها. این مشاغل زمینه ژئوپولیتیک انتقادی را با برجسته کردن روابط بین الملل به عنوان عملکرد پیشرفت می کند: مفهومی که باعث ایجاد فضای کار دیپلماتیک، ساخت فضا و روابط قدرتمندی غالبا ناهموار می شود.