کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5074073 1477137 2014 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
The politics of scale and disaster risk governance: Barriers to decentralisation in Portland, Jamaica
ترجمه فارسی عنوان
سیاست مقیاس و مدیریت ریسک بحران: موانع عدم تمرکززدایی در پورتلند، جامائیکا
کلمات کلیدی
حکم ریسک بحران، سیاست مقیاس، تمرکززدایی، توسعه مشارکتی، ساخت اجتماعی، جامائیکا،
ترجمه چکیده
حکومتداری خوب به وضوح به عنوان یک اولویت برای کاهش آسیب پذیری های شدید فاجعه و ایجاد انعطاف پذیری شناخته شده است. به طور خاص، تمرکززدایی به عنوان یک مکانیسم برای دموکراتیزه کردن تصمیم گیری در مدیریت ریسک، با توزیع مجدد قدرت در مقیاسها به نفع بازیگران محلی ستایش شده است. با این حال، در عمل، چارچوب مدیریت ریسک غیرمتمرکز اغلب از نظر ناقص و غیرقابل قبول مورد انتقاد قرار گرفته است. این مقاله استدلال می کند که سیاست مقیاس یک چارچوب غفلت و بسیار با ارزش را برای درک ساختن محدودیت های قدرت و آژانس غیرواقعی فراهم می کند که این شکاف های ظاهری بین عدم تمرکز را به مثابه ایدئولوژی، سیاست و عمل ایجاد می کند. نظریه مقیاس این را با ارائه یک بینش به پویایی که تعریف می کند که در آن قدرت در رژیم های حکومتی ریسک قرار گرفته است، و به همین دلیل است. با اشاره به مطالعه موردی سیستم مدیریت بحران غیر متمرکز جامائیکا، این مقاله فرایندهایی را نشان می دهد که از طریق آن می توان سیستم های مدیریت ریسک مقیاس را می توان از طریق بازیگران تشکیل دهنده آن مورد استفاده، تحریف شده و شکل داد. این تجزیه و تحلیل را نشان می دهد سه فرآیند عدم تمرکز ناقص، پرتاب مقیاس و قطع ناگهانی را به عنوان مسئول تقویت یک عدم تقارن قدرت مرکزی در داخل سیستم مدیریت بحران ملی و سلب آژانس محلی است. از این رو، این فرآیندها به عنوان موانع اساسی برای آرمانهای چارچوبی مطرح می شود که ادعای تمرکززدایی را به عنوان یک هدف هنجاری مطرح می کند. نتایج حاصل از این مقاله برای جغرافیدانان بحرانی و سیاست گذاران علاقه مند به شرایط سیاست های حاکم بر حقوق عادلانه و موثر مورد توجه است و این که رهبری محلی به عنوان ضروری برای کاهش آسیب پذیری درازمدت مورد توجه است.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
چکیده انگلیسی
Good governance has been clearly identified as a priority for deep disaster vulnerability reduction and resilience-building. In particular, decentralisation has been lauded as a mechanism to democratise risk management decision-making, by redistributing power across scales in favour of local actors. However, in practice, decentralised risk management frameworks have often been critiqued for being incomplete and exclusionary. This paper argues that the politics of scale offers a neglected yet highly valuable framework to understand the construction of limits to decentred power and agency, which cause these apparent gaps between decentralisation as ideology, policy and practice. Scale theory offers this by providing an insight into the dynamics which define where power is located within risk governance regimes, and why. With reference to a case study of Jamaica's decentralised disaster management system, the paper illustrates the processes through which scaled risk governance systems can be used, distorted, and shaped by their constituent actors. The analysis identifies three processes of incomplete decentralisation, scale-jumping, and scalar disconnect, as being responsible for the reinforcement of a state-centric power asymmetry within the national disaster management system and the stripping of local agency. Hence, these processes are highlighted as fundamental barriers to the aspirations of a framework that claims decentralisation as a normative goal. The conclusions drawn in this paper are significant for critical geographers and policy-makers interested in the conditions for equitable and effective risk governance policy, and who view local leadership as being necessary for long-term vulnerability reduction.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Geoforum - Volume 52, March 2014, Pages 101-112
نویسندگان
,