Sequential price and quantity decisions under supply and demand risks

شرکت ها نیازمند رفع نگرانی ها از تقاضای احتمالی هستند اما از طرف عرضه نیز خطراتی دارند. خطر عرضه ممکن است به دلیل برون سپاری قطعات / سرویس، تدارکات شخص ثالث یا عملکرد تصادفی در فرایندهای تولید باشد. در این مقاله، ما بررسی می کنیم که شرکت ها به طور پیوسته تصمیمات قیمت و کمیت را تحت این دو خطرات قرار می دهند. اولین سوال ما سعی می کنیم پاسخ این است که چگونه این دو خطرات بر تصمیم گیری و سود شرکت تاثیر می گذارد. ما متوجه می شویم که افزایش ریسک عرضه اغلب سبب افزایش تصمیم گیری در مورد حجم / انبار می شود، اما یک سطح آستانه ای از خطر عرضه وجود دارد که در آن شرکت کاهش مقدار / مقدار انبار را به عنوان افزایش ریسک عرضه کاهش می دهد. این مشاهدات می تواند در تنظیم زنجیره تامین مورد استفاده قرار گیرد، جایی که کاهش ریسک عرضه می تواند باعث افزایش مقدار تحویل و بهبود عملکرد زنجیره تامین شود. این مشاهدات نیز پشتیبانی و بینش در مورد اولویت بندی تلاش های کاهش خطر از بازاریابی و عملیات برای دستیابی به هماهنگی بهتر فراهم می کند. در عین حال، کاهش خطرات به نه تنها شرکت ها، بلکه مصرف کنندگان نیز به عنوان قیمت مطلوب کاهش می یابد. برای بهبود فرآیند تصمیم گیری تحت هر دو عدم قطعیت، تاثیر تأثیر اطلاعات و تأخیر در تصمیم گیری را بررسی می کنیم. ما نتایج مختلفی از تصمیم گیری های متوالی را مقایسه می کنیم. همانطور که در مقاله نشان داده شده است، شرکت ها وقتی که تصمیم به تعویق افتادن در دسترس هستند، مزیت رقابتی را به دست می آورند و این مزیت به دلیل افزایش خطر بیشتر می شود. نمونه های عددی ما همچنین نشان می دهد که استراتژی تعویق قیمت معمولا ترجیح داده می شود، اما تفاوت سود نسبی بین تعویق هزینه ها و تعویق کم بودن کاهش می یابد، زیرا مصرف کنندگان حساسیت بیشتری نسبت به قیمت دارند.