Sharing is daring: An experiment on consent, chilling effects and a salient privacy nudge

قانون حفظ حریم خصوصی بر این فرض است که نظارت دولت می تواند سطح عمومی انطباق را افزایش دهد و در نتیجه یک اثر دلخراش ایجاد کند. در یک مطالعه که ترکیبی از عناصر یک آزمایشگاه و یک آزمایش میدانی است، ما نشان می دهیم که گزینه های رضایت بخش و انگیزشی برای ایجاد این تاثیر رفتاری کافی است. گزینه های رضایت بخش اضافی ممکن است مردم را به رها کردن حریم خصوصی خود و افزایش انطباق با هنجارهای اجتماعی - حتی زمانی که تنها خطر فوری به اشتراک گذاری اطلاعات صرفا تبلیغ در وب سایت گوگل است. با این وجود، حق فراموش شدن (حق حذف)، به نظر نمی رسد که ارزیابی های حریم خصوصی یا اثرات خنک سازی را کاهش دهد. به رغم هزینه های کم هزینه، مردم به طور پیش فرض با احتساب نگهداری می شوند. مطالعه نشان می دهد که معماری های رضایت ممکن است بر انطباق اجتماعی و نه انتخاب رضایت و ارزیابی حریم خصوصی تاثیر بگذارند. گزینه های رعایت و رعایت دقیق ممکن است صرفا توانایی کاربران را برای تصمیم گیری رضایت آگاهانه نداشته باشند. در عوض، آنها می توانند اثرات بسیار مهمی را که قوانین حریم خصوصی در نظر دارند محدود کنند.