Debt, equity, and capital investment

نظریه بیان می کند که تامین مالی بدهی، نسبت به سرمایه گذاری سهام، باعث می شود که مدیران تمایلی به سرمایه گذاری نداشته باشند. شواهد ما این پیش بینی نظری را پشتیبانی می کند، نشان می دهد که عدم تمایل به بخشی با دارایی تامین مالی بدهی، دو خطای تصمیم گیری را حل می کند: (1) شرکت کنندگان سرمایه گذاری هایی را که ارزش شرکت را افزایش می دهند، کاهش می دهد و (2) شرکت های سرمایه گذاری را کاهش می دهد. هنگامی که منبع مالی عادلانه است، شرکت کنندگان احتمالا هر یک از این اشتباهات تصمیم گیری پر هزینه را ایجاد می کنند. علاوه بر این، ما متوجه می شویم که عدم پرداخت بیشتر، تمایل شرکت کنندگان به بخشیدن به دارایی های تامین مالی بدهی را افزایش می دهد. در نهایت، خطاهای تصمیم بخشی از درک این موضوع است که یک دارایی که دارای توازن اصلی بابت معافیت نشده است مزایای گذشته کمتر از مزایای مشابه آن را فراهم کرده است.